امروزه بیش از آنچه نتایج جنگها و منازعات بین المللی در
صحنه های نبرد تعیین شود و بیش از آنچه میزان سلاحها و تعداد نفرات حاضر در
جنگ تعیین کننده نتایج این منازعات باشد، رسانه ها و وسایل ارتباط جمعی و
اخبار و اطلاعات نقش ایفا کننده تری دارند. در واقع دسترسی به اطلاعات و
ابزارهای فرهنگی در عصر کنونی بازوی قدرتمندی برای تمامی عرصه های اقتصادی،
نظامی، فرهنگی و اجتماعی است. مصادیق زیادی در این زمینه وجود دارد که
عملا رسانه ها هستند که تعیین کننده هستند.
به همین خاطر است که رابرت الگانت اندیشمند اجتماعی، شکست آمریکا در ویتنام را بر خلاف همه تجهیزات و نیروی انسانی و در مجموع برتری فیزیکی که آمریکا در جنگ داشت، مطبوعات و تلویزیون می داند. الگانت می نویسد: "برای اولین بار در تاریخ نتیجه یک جنگ در میدانهای نبرد تعیین نشد بلکه بر روی صفحات روزنامه ها و تلویزیونها سرنوشت جنگ رقم خورد."
یا در خصوص راه اندازی جنگ میان آمریکا کانادا و اسپانیا روزنامه ها بودند که نقش اساسی را ایفا نمودند. در زمان جنگ اول خلیج فارس نقش تلویزیونها به ویژه سی ان ان و بی بی سی و حتی در نبرد اخیر آمریکا و انگلیس به عراق نقش رسانه ها به ویژه خبرگزاریها، سایتهای خبری و وبلاگها انکارناپذیر است.اصطلاح جنگ شبکه ای در واقع ماخوذ از همین کارکردهای رسانه ای است.
به قول عبدالرحمن الرفاعی نویسنده عرب، ما در پروتکل های فلاسفه صهیونیسم این عبارات را می خوانیم که : لازم است که هیچ خبری در اختیار جوامع قرار نگیرد مگر اینکه با موافقت و تایید ما باشد و تحقق این امر جز با سلطه بر خبرگزاریها امکانپذیر نمی باشد"! صهیونیستها حتی مدعی هستند که رسانه های تبلیغاتی جهان وسیله ترویج اندیشه ها هستند و باید به تمامی در دست ما! باشند"!! یا مدعی هستند که ادبیات و روزنامه نگاری قویترین کانال آموزشی و تبلیغاتی هستند و این دو باید در چنگ ما باشند!! اینهایی که به قول قرآن مجید در صدد "یحرفون الکلم عن مواضعه" ،" آنها کلام را از جایگاه اصلی خود منحرف می سازند"،می باشند. و واقعاً هم همین گونه برای تحقق نیات شان عمل کرده اند. صهیونیستها مالکان و بنیانگذاران چهار خبرگزاری بزرگ دنیا یعنی رویتر، آسوشیتدپرس، یونایتدپرس و فرانس پرس(خبرگزاری دولتی فرانسه )بوده اند. آنها حتی بر روزنامه های معروف کشورهای غربی و به ویژه آمریکا مانند نیویورک پست، واشنگتن پست، دیلی نیوز و ...هستند. صهیونیستها از بزرگترین مالکان هالیوود و بیشترین کارگردانان این سینما را انها تشکیل می دهند. بنابراین بیش از آنچه نقش یا کارکرد دیگری را برای رسانه ها بخواهیم متصور شویم بهتر است از لقب ابزارهای ایدئولوژی ساز یاد کنیم که امروزه اساسا در دست صهیونیستها و به عنوان ابزاری در اختیار امپراطوریهای استکباری و استثماری واقع شده اند. جهان امروزی بیش از هر زمان دیگری به بحران معنویت دچار شده است شاید ظهور این ابزارهای فرهنگی یکی از مهمترین دلایل آن باشد. البته نگاه ما نسبت به کارکردهای این رسانه های جدید بدبینانه نیست بلکه این حقیقتی است که در عالم واقع مشهود است. ما معتقدیم که از این ابزارها نه فقط در جهت تخریب فرهنگ و کشتار انسانها می توان بهره گرفت بلکه می توان آنها را در جهت خدمت به بشریت مورد استفاده قرار داد. مقام معظم رهبری در تبیین این نوع بهره گیری می فرمایند:" آنها (دشمنان) غافلند از اینکه این ابزارها می‌توانند مورد استفاده ما هم قرار بگیرند. یعنی وقتی اینترنت به‌وجود آمد، یک ابزار اختصاصی نبود. ما هم می‌توانیم از آن استفاده بکنیم. یعنی یک راه دوطرفه است. اگر دشمن می‌تواند از علوم ارتباطات و از پیشرفت‌ها و تازه‌های علمی این رشته استفاده کند، ما هم می‌توانیم استفاده کنیم. ما هم باید دنبالش برویم تا استفاده کنیم. چه مانعی دارد؟ از همان شیوه‌هایی که ضلالت را منتشر می‌کنند، می‌شود ما استفاده کنیم و هدایت را منتشر کنیم. استعداد ما در استفاده از ابزارها، استعداد بالایی است ... باید از این‌گونه ابزارها استفاده کرد تا هرچه ممکن است دایره اثرگذاری کار خود را وسیع‌تر کنیم."
در مقطع کنونی که تهدید تخریب ایدئولوژی ها و فرهنگ از طریق رسانه های نوین به ویژه رسانه های متعاملی چون اینترنت و قابلیتهای آن یعنی سایتها و وب سایتها و وبلاگها که امکان حضور مخاطب را در مواجهه مستقیم با صاحبان یا گردانندگان آن رسانه ها فراهم می کند ضروری است که هر کدام از ما به عنوان یک مبلغ یا هادی فرهنگی در صحنه جامعه مجازی حضور داشته باشیم. یعنی حضور صرف ما در جهان واقعی یک حضور ناقص است و مکمل آن ایفای نقش در جهان شبکه ای است. جهانی که رسانه های نوین این امکان را از صاحبان این ابزارهای تک صدایی تا حد زیادی سلب کرده است که افراد معدودی باید تصمیم بگیرند و آنچه می گویند در صحنه بین المللی باید به منصه ظهور برسد. ما هم با ایجاد یک وبلاگ یا راه اندازی یک وب سایت می توانیم به عنوان یک شهروند جهانی به مقابله با تهدیدات و تخریب ارزشها و انعکاس حقایق و تبلیغ واقعیتها بپردازیم. بیایید با طرح شعار "هر ايراني یک وبلاگ" به جمع شهروندان دیجیتال برویم و مبلغ خوبی برای فرهنگ و هنر و ادبیات و اسلاممان باشیم. ما می توانیم اگر بخواهیم. سید علی محمد آذربخش
به همین خاطر است که رابرت الگانت اندیشمند اجتماعی، شکست آمریکا در ویتنام را بر خلاف همه تجهیزات و نیروی انسانی و در مجموع برتری فیزیکی که آمریکا در جنگ داشت، مطبوعات و تلویزیون می داند. الگانت می نویسد: "برای اولین بار در تاریخ نتیجه یک جنگ در میدانهای نبرد تعیین نشد بلکه بر روی صفحات روزنامه ها و تلویزیونها سرنوشت جنگ رقم خورد."
یا در خصوص راه اندازی جنگ میان آمریکا کانادا و اسپانیا روزنامه ها بودند که نقش اساسی را ایفا نمودند. در زمان جنگ اول خلیج فارس نقش تلویزیونها به ویژه سی ان ان و بی بی سی و حتی در نبرد اخیر آمریکا و انگلیس به عراق نقش رسانه ها به ویژه خبرگزاریها، سایتهای خبری و وبلاگها انکارناپذیر است.اصطلاح جنگ شبکه ای در واقع ماخوذ از همین کارکردهای رسانه ای است.
به قول عبدالرحمن الرفاعی نویسنده عرب، ما در پروتکل های فلاسفه صهیونیسم این عبارات را می خوانیم که : لازم است که هیچ خبری در اختیار جوامع قرار نگیرد مگر اینکه با موافقت و تایید ما باشد و تحقق این امر جز با سلطه بر خبرگزاریها امکانپذیر نمی باشد"! صهیونیستها حتی مدعی هستند که رسانه های تبلیغاتی جهان وسیله ترویج اندیشه ها هستند و باید به تمامی در دست ما! باشند"!! یا مدعی هستند که ادبیات و روزنامه نگاری قویترین کانال آموزشی و تبلیغاتی هستند و این دو باید در چنگ ما باشند!! اینهایی که به قول قرآن مجید در صدد "یحرفون الکلم عن مواضعه" ،" آنها کلام را از جایگاه اصلی خود منحرف می سازند"،می باشند. و واقعاً هم همین گونه برای تحقق نیات شان عمل کرده اند. صهیونیستها مالکان و بنیانگذاران چهار خبرگزاری بزرگ دنیا یعنی رویتر، آسوشیتدپرس، یونایتدپرس و فرانس پرس(خبرگزاری دولتی فرانسه )بوده اند. آنها حتی بر روزنامه های معروف کشورهای غربی و به ویژه آمریکا مانند نیویورک پست، واشنگتن پست، دیلی نیوز و ...هستند. صهیونیستها از بزرگترین مالکان هالیوود و بیشترین کارگردانان این سینما را انها تشکیل می دهند. بنابراین بیش از آنچه نقش یا کارکرد دیگری را برای رسانه ها بخواهیم متصور شویم بهتر است از لقب ابزارهای ایدئولوژی ساز یاد کنیم که امروزه اساسا در دست صهیونیستها و به عنوان ابزاری در اختیار امپراطوریهای استکباری و استثماری واقع شده اند. جهان امروزی بیش از هر زمان دیگری به بحران معنویت دچار شده است شاید ظهور این ابزارهای فرهنگی یکی از مهمترین دلایل آن باشد. البته نگاه ما نسبت به کارکردهای این رسانه های جدید بدبینانه نیست بلکه این حقیقتی است که در عالم واقع مشهود است. ما معتقدیم که از این ابزارها نه فقط در جهت تخریب فرهنگ و کشتار انسانها می توان بهره گرفت بلکه می توان آنها را در جهت خدمت به بشریت مورد استفاده قرار داد. مقام معظم رهبری در تبیین این نوع بهره گیری می فرمایند:" آنها (دشمنان) غافلند از اینکه این ابزارها می‌توانند مورد استفاده ما هم قرار بگیرند. یعنی وقتی اینترنت به‌وجود آمد، یک ابزار اختصاصی نبود. ما هم می‌توانیم از آن استفاده بکنیم. یعنی یک راه دوطرفه است. اگر دشمن می‌تواند از علوم ارتباطات و از پیشرفت‌ها و تازه‌های علمی این رشته استفاده کند، ما هم می‌توانیم استفاده کنیم. ما هم باید دنبالش برویم تا استفاده کنیم. چه مانعی دارد؟ از همان شیوه‌هایی که ضلالت را منتشر می‌کنند، می‌شود ما استفاده کنیم و هدایت را منتشر کنیم. استعداد ما در استفاده از ابزارها، استعداد بالایی است ... باید از این‌گونه ابزارها استفاده کرد تا هرچه ممکن است دایره اثرگذاری کار خود را وسیع‌تر کنیم."
در مقطع کنونی که تهدید تخریب ایدئولوژی ها و فرهنگ از طریق رسانه های نوین به ویژه رسانه های متعاملی چون اینترنت و قابلیتهای آن یعنی سایتها و وب سایتها و وبلاگها که امکان حضور مخاطب را در مواجهه مستقیم با صاحبان یا گردانندگان آن رسانه ها فراهم می کند ضروری است که هر کدام از ما به عنوان یک مبلغ یا هادی فرهنگی در صحنه جامعه مجازی حضور داشته باشیم. یعنی حضور صرف ما در جهان واقعی یک حضور ناقص است و مکمل آن ایفای نقش در جهان شبکه ای است. جهانی که رسانه های نوین این امکان را از صاحبان این ابزارهای تک صدایی تا حد زیادی سلب کرده است که افراد معدودی باید تصمیم بگیرند و آنچه می گویند در صحنه بین المللی باید به منصه ظهور برسد. ما هم با ایجاد یک وبلاگ یا راه اندازی یک وب سایت می توانیم به عنوان یک شهروند جهانی به مقابله با تهدیدات و تخریب ارزشها و انعکاس حقایق و تبلیغ واقعیتها بپردازیم. بیایید با طرح شعار "هر ايراني یک وبلاگ" به جمع شهروندان دیجیتال برویم و مبلغ خوبی برای فرهنگ و هنر و ادبیات و اسلاممان باشیم. ما می توانیم اگر بخواهیم. سید علی محمد آذربخش
